Od pierwszego wejrzenia.

Jaka jest Fela? 

Czarna i mała, ale fajna. W odpowiedzi na wszystkie oburzone głosy zawczasu śpieszę z wyjaśnieniem nie jestem rasistką, podobno sama jestem Eskimosem, a kolor tak naprawdę nie miał znaczenia. Czarna będzie się dobrze komponować z wilczastym gadem, zresztą każda by do niego pasowała nawet różowa w żółte ciapki. Tyle, że na szczęście dla mnie różowe w naturze nie występują. Gad w rzeczywistości jest dorodnym malamutem, którego posiadam od szczeniaka. Oczywiście najfajniejszym na świecie.  Zawsze będzie najfajniejszy tylko, że teraz pewnie przyjdzie mu współdzielić stopień na podium. Nie mówiłam mu tego jeszcze, ale głupi nie jest, pewnie od razu nas rozpracował.

Prawdę mówiąc Fela taka mała nie jest, jak na przykład york czy nawet jamnik. Nie mam pojęcia, czego w niej więcej malamuta czy hasiora.  Tyle, że to bez znaczenia dla mnie i Dodka też na szczęście.

Fela jest nowa w naszym domu została adoptowana ze schroniska.

 Na dzień dobry mój małoletni syn przyjrzał się jej dokładnie a potem spytał;

-Mamo, dlaczego taki ładny pies był w schronisku?  

No właśnie, dlaczego? Sama tego nie rozumiem. Przez morze a co tam morze ocen głupoty i braku odpowiedzialności? Bo życie jest brutalne? Bo stała się ofiarą swej urody?   

-Mamo jak długo będzie z nami?- Spytała najmłodsza miłośniczka rasy w naszym domu szarpiąc mnie przy tym za rękaw.

-Na zawsze kochanie- Tu odpowiedź jest dużo prostsza i nie trzeba się wgłębiać w absurdalne i tak naprawdę nie wytłumaczalne sprawy. Chyba, że się ma dociekliwe dzieci, a moje potrafią, oj potrafią zadawać trudne pytania.

-Aż będę dorosła?- Spytała z niedowierzaniem Młoda.

-Psy tak długo nie żyją- Odpowiedziałam, ale natychmiast sobie pomyślałam, że aktualnie dzieci czują się zadziwiająco szybko dorosłe. Wystarczy jeden pryszcz czy chęć wyjścia na imprezę. Tak granica dorosłości jest płynna i już coś czuje, że ciężko nam będzie ją ustalić w pokojowych negocjacjach. Jednak w tej chwili skupmy się Feli czy jak ją dzieci przechrzciły Dżinie. Jako że czarne małe za nic nie reaguje na Dżinę za to to Felę jak najbardziej to ja zostanę przy starej wersji imienia.

Pierwszy kontakt Feli z dziećmi entuzjastyczny pomimo zmęczenia w końcu ta jej podróż do nowego domu trwała 14 godzin i stresu przechodziła z rąk do rąk. Ze schroniska zabrała ją Lidka potem przez wiele godzin podróżowała pociągiem z Judytą a jeszcze później na dworcu jak gdyby nigdy nic odebrał ją obcy facet. Musiała zaufać ludziom, których nie znała i iść a raczej jechać z nimi w nieznane. To mogło złamać największego twardziela, ale nie Felę. Po tych wszystkich doświadczeniach przywitała się z moimi dziećmi wkładając w to cale serce i ciało, łasząc się i rozdając buziaki. Przez chwilę zastanawiałam się czy aby na pewno ma kręgosłup tak ochoczo zarzucała tyłem. W sumie trudno się jej dziwić w kilka sekund chciała małe ludzkie patałajstwo przekonać, że mogą się zaprzyjaźnić albo, co bardziej trafne, że już są przyjaciółmi na całe życie. I nic nawet koniec świata i przepowiednie Inków tego nie zmienią. Taki przekaz wymaga ekspresji i wielkiego jak cała Alaska i jeszcze trochę entuzjazmu, dla niej było nie było to prawie jak spotkanie trzeciego stopnia.  Tylko nie wiem, kto był kosmitą my czy ona?  Przeszła najtrudniejszy test śpiewająco, choć nie wydała z siebie głosu.

Kontakt wzrokowy z panem i władcą na włościach Dodkiem złapała natychmiast. Po ułamku sekundy gnała jak torpeda do wybiegu kudłatego przystojniaka a taniec, który wykonała naprawdę robił wrażenie. Gdyby wystąpiła w jakimś telewizyjnym show to mielibyśmy problem wszystkie linie telefoniczne padłyby, ale telewizja zarobiłaby niewyobrażalne krocie złota. Fela to leżała na plecach by sekundę później próbować przeskoczyć ogrodzenie a jeszcze sekundę później wbić się przez oczko przęsła do środka.  Zareagowała zupełnie spontanicznie nie pytała tego z drugiej strony płotu o zasobność konta w przeliczaną na kości i mięcho, ani nawet o ilość posiadanych bud. Choć może i spytała tylko my ludzie o tym nie wiemy?

Z drugiej strony płotu było podobnie. Nie wiem czy to miłość od pierwszego wejrzenia czy tylko zauroczenia, ale rokuje to dobrze na przyszłość.

Fela zrobiła wszystko, co w jej łapach by przekonać ludzi i rezydującego psa, że jest i będzie najlepszym z najlepszych współtowarzyszy.