Planeta kretów.

Mieszkam na planecie kretów. Wściekłych i niestrudzonych. Najzłośliwsze stado kretów, jakie widział świat zaanektowało mój ogród. To pewne. Ich kopce niczym wyjątkowo zajadła ospa niestrudzenie naznaczają mój kawałek ziemi. To zemsta za to, że odłowiwszy takiego kreta mój tato pakował w kapelusz i wynosił za potok. Kto pierwszy wracał do ogrodu tata czy kret? Tego nie wiem, ale stawiam na kreta.

Przyszła wiosna i wbrew moim wcześniejszym obawom, że śnieg, który zalegał wszędzie wokół nie zniknie do jesieni, odszedł wraz z deszczem i słońcem. Wiem ci, co nie mieszkają w górach nie mają pojęcia ani zielonego, ani żółtego, ani żadnego innego, o czym mówię. To zamykamy teraz oczy bierzemy oddech i wyobrażamy sobie taką bajkową widokówkę zasypany domek śniegiem po okna i wracamy do rzeczywistości. By wyjść z tej bajki trzeba zaopatrzyć się w łopatę i hart ducha nie wspominając o sprawnych mięśniach. Łopata w ruch i kopiemy tunel. Na początku było łatwo nie trzeba było pełnej łopaty unosić wysoko ponad głowę, dobrze teraz bolą nas ręce i kręgosłup mamy mokre plecy a z pod czapki leje się pot zalewając nam skutecznie oczy. Doszliśmy do furtki możemy wyjść. Stop. Koniec szczęścia teraz czas odkopać wyjazd z garażu. Nie ma, że boli, że nie sił wracamy do łopaty. Wmawiamy sobie, że to lubimy, że w sumie to fajne zajęcie a ruszamy się tak jak w wypasionym fitness clubie. Odkopaliśmy podjazd ogarnia nas wielka niczym Mont Everest euforia, która błyskawicznie zaduszona lawinami śniegu umiera, gdy uzmysławiamy sobie, że nasz płot zginął całkowicie pod śniegiem, a przecież mamy psa. To kopiemy fosę sąsiedzi patrzą na nas jak na przybyszów z innej planety albo na te wściekłe krety, co ryją pod śniegiem. My się jednak nie poddajemy odśnieżamy.

Mamy wiosnę nie ma śniegu, więc teraz czas by dobijały nas krety. Równowaga musi być nie możemy przecież wejść w stan błogostanu to szkodliwe dla zdrowia. Mamy też psa malamuta, który uważa, że jego życiową misją jest dorwać kreta. Wiadomo kreta najłatwiej tropić kopiąc wielkie dziury i tunele niczym sztolnie w kopalniach. Ta taktyka nie bardzo się sprawdza, choć wytrwałość Dodka zaowocowała ofiarami kreciej populacji.

Teraz zjawiła się Fela, która pozuje na kreciego terminatora. Z lotu ptaka potrafi wcisnąć nos w kretowisko a łapy synchronizowane z nosem natychmiast idą w ruch. Dobrze naoliwiona maszyna skuteczna i pracowita, Taki nowy typ koparki zdalnie sterowane ekologicznej napędzanej mięsem. Gdzieś z kosmosu pewnie od tych zielonych z czułkami poszedł impuls włączył guziczek mózgu i czarna ryje aż iskry idą. Ten guziczek opisany jest, jako instynkt z takim nie wygrasz. Przegrałeś zanim zdołałeś człowieku mrugnąć okiem. Owszem Fela zareagowała na słowo nie, ale dobrze wiemy ja i ona, że wystarczy, że się odwrócę albo odejdę na bezpieczna odległość to zakaz przestaje obowiązywać.

Samozwańczy kopacz ubrany w czarne futro spodobał się Dodkowi i nie wiedzieć, czemu zamarzył mu się duet. Nie wiem, dlaczego ale zaczynam się bać, że już niedługo mój ogród będzie przypominał plac budowy gdzie zaplanowano garaże podziemne, które będą mieć co najmniej kilka poziomów.

Fela na wybiegu dla psów wyrąbała jak na specjalistyczną koparkę przystało potężną dziurę pod orzechem laskowym. Plątanina korzeni jak na razie ostudziła jej zapędy, mam nadzieję, że skutecznie, bo szkoda byłoby tak smacznych orzechów. Wiewiórki jeszcze nie protestowały, ale już widzę ich akcję protestacyjna, gdy z transparentami maszerują po płocie. Tylko czyja kukłę chciałyby spalić Feli czy moją? Lepiej nie wiedzieć.

Fela nie umie się bawić patykami. Budzą w niej strach nie taki paniczny raczej niechęć i ostrożność.

Fela jest pocieszna nawet Dodek to zauważył, dlatego nie zdenerwował się, gdy dopadła jego miski i zjadła JEGO kolację. Pewnie, dlatego że słyszał jak jego ukochany pan przykazuje Feli, że ma odchudzić kolegę. Tak ogólnie jestem z niego dumna, bo gościnny z niego chłopak nie protestuje, gdy młoda zajmuje jego ulubione miejsce do drzemki.

Do głaskania podchodzą przyklejone pysk koło pyska bez zazdrości ciekawe jak długo potrwa taki stan rzeczy?