05.12. Fela made in China?

-Ty to chyba jesteś made in China. -Stwierdzam czyszcząc kłaki ze spodni. Niby się do tego przyzwyczaiłam, a i tak jestem ciągle zadziwiona skąd tego włosia tak dużo. Tak jakby nastawiła się na produkcję masową, wręcz przemysłową.

-Niby, czemu?- Wywiesza swój długaśny różowiutki jęzor i patrzy na mnie nieco podejrzliwie.

-Bo z trwałością u ciebie kiepsko, sypiesz się jak skarpetki jednorazowe.- Obrazowo przedstawiam sytuację, licząc na to, że futro wie, co to skarpetki.

-Toś przesadziła- Fela przestaje się uśmiechać.

-ja, tylko mi szczerze powiedz czy to normalne gubić tyle kudłów? Rozsiewasz tę sierść niczym rośliny zarodniki, oszaleć można.

-A widziałaś żeby te skarpetki się same cerowały?  Widziałaś żeby coś z Chin zarastało jak wylenieje, no widziałaś?- Pyta napastliwie

-Nie- przyznaję bez bicia. Nie widziałam żeby się cokolwiek naprawiało, albo, choć wracało do poprzedniej kondycji po intensywnym używaniu. Trochę szkoda czasami myślę, że chciałaby żeby moje ulubione bluzy trwały wiecznie.

-Skośnych oczu też nie mam. No chyba, że mam?- Jeszcze chwila a mi się Fela zmieni w agresywnego dresowca uzbrojonego w bejsbol.

-Nie masz piękne czekoladowe oczyska typowo malamucie żadnych azjatyckich mutacji nie zauważyłam- asekuracyjnie próbuję załagodzić sytuację.

-No- ukontentowana ułożyła się w pozycji jednoznacznie dającej do zrozumienia, że mam drapać po brzuszku.

Drapię posłusznie i z przyjemnością a przy okazji sobie wspominam. Gdy byłam dzieckiem pewna wiekowa dama opowiadał mi jak w Anglii w czasie kryzysu zachowywali się konsumenci. Na stoisku stały piękne dorodne pomidory a ludzie wybierali takie niezbyt urodziwe, czasem nawet pogniecione i przymarszczone, więc zaintrygowana zapytała, dlaczego wybierają właśnie te. Okazało się, że te brzydsze są swojskie a piękne importowane, więc ludzie zachowując zdrowy rozsądek kupowali te, z których była większa korzyść dla ich rejonu, gospodarki. Aktualnie wszyscy zatraciliśmy tę mądrość bezmyślnie rzuciliśmy się na chińskie wyroby, a gdy przyszedł czas na refleksję okazało się, że jest zbyt późno. Mleko zostało rozlane. Konia z rzędem temu, co z ręką na sercu może złożyć przysięgę, że kupuje tylko rodzime produkty. Nawet gdybym pękła z chcicy to nie uniknę produktów prosto z Chin czy innego azjatyckiego kołchozu.  

Zadowolona Fela mruczy trochę jak kot. W tym momencie zgodziłaby się być nie tylko z Chin, ale nawet z księżyca bylebym tylko nie przestawała drapać po brzuszku.